Ифродгароӣ-вабои аср

Ифродгароӣ-вабои аср

Тайи солҳои охир ҳаракатҳои сертиҷои ифродгароӣ ва динию мазҳабӣ бо амалҳои ғайриинсонӣ ва кирдорҳои разилона авзои сиёсии сайёраро ноором карда, ҳаёти осоиштаи мардумонро зери хатар мегузорад. Терроризм ва ифротгароӣ яке аз зуҳуротҳои номатлубтарини ҷомеаи ҷаҳонӣ ба шумор меравад. Терроризм ва ифродгароӣ дар байни табақаи мухталифи ҷомеа, махсусан миёни ҷавонон яке аз муаммоҳои меҳварии ҳаёти башарият буда, оқибат ба бесуботӣ ва вайронаоварӣ меоварад. Ифродгароӣ дар байни ҷавонон на танҳо ба тартиботи ҷамъиятӣ хатар дорад, балки ин амали номатлуб бештар ҷиноятҳои вазнинро низ ба миён меоварад. Аз ин рӯ ҳар фарди худогоҳу худшинос ва ҳар як сокини сайёраро зарур аст, ки нисбат ба ин гуна кирдори ҷиноятӣ ва амали ғайриинсонӣ бетараф набошад, зеро ин вабои аср мисли тори анкабут сайёраро фаро гирифтааст. Дар замони муоссир бидуни пешрафти илму техника рушди инкишофи бемайлони соҳаҳои хоҷагии халқ масъалаҳои терроризм ва ифродгароӣ хатарафзо, ташвишовар боқӣ мемонад. Дар шароити имрӯзаи шарқи миёна,  миёни ҷумҳуриҳои пасошӯравию осиёи марказӣ ҷунбишҳои ифродгароёнаи ба ном исломӣ  яке аз фитнаҳои хатарнок дар арсаи сиёсии ин минтақа маҳсуб мегардад. Ошноӣ ба ҷаҳонбинӣ ва бунёди мафкуравӣ инчунин усулҳои муборизаи ин гуруҳҳо зарурати омӯзиши ва мавриди таамул мебошанд. Зеро надонистани ҳадафҳои стратегии онҳо ҷомеъаро метавонад. Ба муаммои сарбаста рӯ ба рӯ карда, боиси хараҷу мараҷ ва нооромиву бесарусомониҳои зиёд шаванд.

Тавре, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат Президент Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намуданд олимону донишмандони мамлакат бояд ба масъалаи тавсияи мафкураи миллии таҳкими давлатдорӣ ва рушди иҷтимоиву сиёсии ҷомеа ҳифзи манфиатҳои стратегияи Тоҷикистон эътибори аввалиндараҷа диҳанд.

Мақсади мо аз навиштани мақолаи мазкур низ дар ҳамин аст, ки то мазмун ва мундариҷаи ғояҳои ҳаракатнокӣ равияҳои номатлуби хислати экстремистӣ ва террористӣ доштанро ба доираи васеъи хонандагон махсусан ҷавонон дастрас намуда, барои ҷомеаи мо тамоман хатарнок ва бегона буда, пайравӣ ба он оқибатҳои сангини иҷтимоӣ ба бар меорад.