Мо амалҳои ноҷавонмардонаи террористонро маҳкум менамоем
Шароити муосири рушди муносибатҳои байналмилалӣ хусусиятҳои хоси худро дошта, зери таъсири раванди ҷаҳонишавӣ ба кишварҳои хурду бузург ҳам имконият ва ҳам таҳдиду хатарҳоро ба миён гузоштааст. Дар Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз 21.12.2021 омадааст, ки “Мизони асосии усули “дарҳои кушода”, ки мо дар сиёсати хориҷии худ пеш гирифтаем, роҳандозӣ кардан ва пешбурди муносибатҳои дӯстона, ҳамсоягии нек, шарикӣ, ҳамкории судманд бо кишварҳои хориҷӣ, созмонҳои байналмилаливу минтақавӣ ва ниҳодҳои байналмилалии молиявӣ мебошад”.
Дар ин росто мо бо ҷумҳурии ҳасояи Қирғизистон низ солҳост, ки муносибатҳои дипломативу тиҷоратӣ ва дӯстона дорем ва инро ҳамаи роҳбарияти аввали собиқу имрӯзаи Қирғизистон бо хушнудӣ ва дар фазои дӯстиву ҳамкорӣ пазируфтаанд.
Мутаасифона баъзе гуруҳҳо ва ашхоси “беитоати давлат” дар ин кишвари ба мо ҳамсояи Қирғизистон худамон шоҳу табъамон вазир гуфта, бо дастгириву дахолати хоҷаҳои хориҷиву дохилии худ ба ҳар гуна амалҳои ноҷавонмардона ва ғайриинсонӣ, ки аз онҳо бӯйи нафрату миллатчигӣ меояд, даст мезананд. Ин тоифаҳо на як бору дубор бо баҳонаи марзӣ ва дигар баҳонаҳои беасос ба муноқишаҳои дохилӣ даст зада, нисбат ба тоҷикони сарҳадӣ ҳар гуна иғвою дахолатҳои ғайриинсониро раво диданд. Боиси таассуф аст, ки ин муноқишаҳои худсаронаи онҳо боиси маргу шиканҷаи чанде аз мардуми бегуноҳи деҳаи Ворухи ноҳияи Исфара ва дигар сокинони сарҳадии Тоҷикистон гардид. Новобаста ба он, ки Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон воқеаҳои руйдодаро танҳо бо роҳи гуфтушунидҳо ва вохуриҳои судманд бо роҳи сулҳу субот, якдигарфаҳмӣ, дӯстиву ҳамсоягии нек бо роҳбарияти воломақомӣ ҳамсоякишвари Қирғизистон якчанд маротиба дар ҳар ду кишвар ҳалу фасл намуда бошанд ҳам, вале мутаасифона гуруҳҳои мухолифи Қирғизистон дар бисёр ҳолат, ҳатто ба амру фармонҳои роҳбарияти олии мамлакаташон итоат намекунанд. Ин боис шудааст, ки муноқишаҳо дар сарҳади ду кишвари ҳамсоя танҳо бо айби гуруҳҳои мухолифини ҷангҷӯйи Қирғизистон чандин бор рух додаанд ва боз ин гуруҳҳо санаи 27 январи соли ҷорӣ боз ба амалҳои ҷинояткорона даст заданд.
Тоҷикистон ва мардуми Тоҷикистон бо сарварии Пешвои муаззами хеш ҳамеша ва бо ҳар роҳ тарафдори сулҳу оромӣ, ваҳдат, якдиливу якдигарфаҳмӣ ва муносибатҳои неки дӯстиву бародарии ҳамсоягӣ бо Қирғизистон ва дигар мамлакатҳои ҳамсоя буданд, ҳастанд ва хоҳанд монд.
Тавре ки шоир фармудааст:
Дар ин хок, дар ин хок, дар ин мазрааи пок,
Ба ҷуз меҳр, ба ҷуз ишқ дигар дона накорем.
Дар кишвари мо, махсусан дар ноҳияҳои Мурғоб ва Лахш даҳҳо ҳазор нафар қирғизҳо сокинанд ва онҳо бо халқи тоҷик ҳамчун ҳамсоя ва хешу табор аҳлона кору зиндагонӣ менамоянд. Мо шаҳрвандони кишвар амали ноҷавонмардонаи гуруҳҳои махсуси ифротгаро ва қаламравшикани мавзеъҳои сарҳадии Тоҷикистону Қирғизистонро, ки бо айби тарафи Қирғизистон боз ба қонуншиканӣ ва аҳдшиканӣ даст задаанд, сахт маҳкум менамоем ва онҳо қатъиян талаб мекунем, ки ҳуқуқи байналмилалии инсонро паст назананд ва ғайриқонунӣ ба марзи кишвари мо ворид нашаванд, ба муноқишаву куштори мардуми бегуноҳу осоишта даст нагиранд, то ин ки амнияту осоиштагии халқи азизу сулҳпарвари миллати мо тоҷикон ҳеҷ гоҳ халалдор ва хатар наёбад.
Асомуддин Азизов - сардори маркази таълимӣ - тренингии
“Ганҷинаи мероси адабии Хатлон ва асрори пешвоӣ”-и ДДД